De eerste dagen

Na een hoop stress en een last minute laptop koffer wissel bij de incheck balie was het vrijdag tijd om afscheid te nemen van onze lieve familie en vrienden die ons kwamen uitzwaaien. Op naar Australië, naar kangaroos en surfstranden. Hier en daar viel er een klein traantje, maar met twee knaapjes die zo enthousiast overal heen rennen (en geen flauw idee hebben wat er eigenlijk allemaal zo spannend is), zijn de tranen al droog voor je security door bent. Voordat we vertrokken hebben we de meest onheilspellende horroverhalen gehoord over reizen met kids, dus we waren op alles voorbereid. Uiteindelijk nergens voor nodig, want die engeltjes van ons hebben 23 uur lang geen piep gegeven. Faas heeft zo'n 365 keer dezelfde 5 Bluey afleveringen gekeken en Sep heeft afwisselend de reisinformatie van het vliegtuig en Mario Kart uitgespeeld - Schermtijd on point zullen we maar zeggen.

Eenmaal aangekomen in ons appartementje werd het pas echt bikkelen. Dat hele reizen en die jet lag is geen grapje. Zelfs de simpelste activiteiten (zoals even gauw douchen) kosten zoveel energie wanneer het gevoelsmatig 22.30 is en je niet de nacht ingaat maar alweer aan de dag mag beginnen. Goed, wij houden wel van een uitdaging (obviously) dus nadat iedereen de vieze vliegtuigvibes van zich af had gewassen zijn we snel naar buiten gegaan, want zonlicht schijnt het beste medicijn tegen de jet lag te zijn. Daarnaast waren koffie en ontbijt ook geen overbodige luxe dus zijn we snel naar het Centennial Park gewandeld, waar we overspoeld werden door runclubs, sportende mensen, fietsers en kinderfeestjes. Niks gelogen aan die aussie cultuur - het park is thé place to be.

Helaas haalde de jet lag ons (ofja, vooral Faas) in rond half 11 en viel hij pardoes in slaap tijdens het boodschappen doen en was met geen mogelijkheid meer wakker te krijgen. Stiekem gunden we onszelf ook wel even een powernap en onder het mom "Faas heeft echt even wat slaap nodig" zijn we allemaal maar even gaan liggen. De dag sloten we af met een tripje naar Cogee Beach en om 18.00uur ging bij iedereen het lichtje uit.

Ondertussen zijn we een paar dagen verder en gaat het rustig aan beter met de slaap- en wakkertijden. Onze levende wekkertjes verschuiven langzaam richting de 3.30-4.30, de dutjes worden steeds korter en woensdag is Mer zelfs pas om 20.00 naar bed gegaan! Dat geeft ons ook de mogelijkheid om wat van Sydney te ontdekken. Inmiddels hebben de we de grootste toeristentrekpleisters (leuk scrabble woord) het Opera House en Harbour Bridge al gezien en zijn we met de ferry eromheen gevaren. Hebben we de Botanical Gardens bezocht, het National Maritime Museum en een handjevol speeltuinen van de honderden die Sydney rijk is.

Ook onze eigen wijk/suburb Randwick leren we steeds beter kennen. Al is het natuurlijk maar de vraag of we daar blijven wonen - want onze zoektocht naar een vaste woning is in volle gang. Op dit moment komt er niet bijster veel vrij, de Amsterdamse woningmarkt is er niks bij. De prijzen zijn exorbitant hoog (denk aan 1700 dollar per week voor een 2 kamer appartement) en de vraag ook. Daarnaast willen we graag in de eastern suburbs wonen en niet al te ver van stranden/parken - wat het zoekgebied niet persé erg groot maakt. Toch hebben we goede hoop ergens in de komende 2 weken een huis te vinden - al is het ook gewoon wishful thinking aangezien Jelte volgende week begint met werken. Dus het huis hebben we liever gister dan vandaag gevonden haha. Tel daarbij op dat de muren in ons appartementje echt van papier gemaakt zijn en we gewoon net te weinig plek hebben voor ons 4, zorgt ervoor dat we Ginny onze adviseur dagelijks spammen met huizen die wij ook nog gevonden hebben. We hebben ondertussen 5 a 6 huizen bezocht en allemaal zijn ze het gewoon nèt niet - of de locatie is niet top, de huur maar max. 12 mnd, het huis veel lelijker/donker/viezer dan op de foto's en ga maar door. Wat ook erg bijzonder is, is de voorliefde voor vloerbedekking - de persoon die dat ontworpen heeft wens ik een leven lang natte sokken toe.

Al met al komt het langzaam op gang hier, maar is er nog een heleboel te doen voor we echt een beetje in de routine kunnen komen. Op zich ook niet zo erg, want er is nog zoveel te ontdekken en beleven dat we nog wel even in de vakantie stemming willen blijven. We hebben bijvoorbeeld pas 2 van de 100+ stranden gezien en ook de nationale parken roepen ons - al moeten we hiervoor nog een draagunit vinden want anders is er met Faas weinig lol te beleven. Anyhow, onze eerste week is voorbij gevlogen en hopelijk kunnen we jullie tijdens de volgende update ook meteen onze adreswijziging doorgeven ;)

Duimen jullie mee dat we snel een huis vinden?

Liefs!